Zgodnie z teorią Sheldrake'a wszystkie samoorganizujące się systemy - od kryształów po ludzkie społeczności - dziedziczą kolektywną pamięć określającą ich formy i zachowania. Ta pamięć zbiorowa oddziałuje za pomocą pól morficznych, które organizują ciała roślin i zwierząt, koordynują aktywność mózgu i są podstawą świadomej aktywności umysłowej.

Zdaniem Sheldrake'a wszyscy ludzie korzystają z tej kolektywnej pamięci, wnosząc do niej zarazem swój wkład, i nawet indywidualne wspomnienia człowieka pochodzą raczej z rezonansu morficznego niż z fizycznego magazynu pamięci w mózgu. Sheldrake bada też rolę, jaką odgrywa rezonans morficzny nie tylko w instynktach zwierzęcych i takich przejawach dziedzictwa kulturowego jak religie i rytuały, ale też najogólniej w procesie ewolucji, który - jak wykazuje - polega w większym stopniu na wzajemnym oddziaływaniu nawyków i twórczości niż na „przetrwaniu najlepiej przystosowanych osobników".

Autor proponuje zastąpienie zdezaktualizowanego mechanistycznego światopoglądu obowiązującego w biologii od XVII wieku nowym podejściem do życia, materii i umysłu, wychodzącym z założenia, że natura bardziej ma w istocie charakter nawykowy, niż rządzi się niezmiennymi prawami. Sheldrake tłumaczy, że ponieważ pamięć jest naturze wrodzona, ludzkość zostanie zmuszona do porzucenia starych nawyków myślowych i przyjęcia nowych, żeby móc z sukcesem przetrwać.

Odważna i klarownie przedstawiona teza Sheldrake'a brawurowo podważa wiele najistotniejszych obowiązujących podstaw nauki. Może oburzać lub zachwycać, ale nie pozostawia obojętnym. Sheldrake ma wybitną umiejętność znajdowania słabych punktów w naukowej ortodoksji.

Paul Davies, fizyk, kosmolog i autor książek The Mind of God i The Goldilocks Enigma*

Ta książka jest tak niezwykła, że zmusza czytelników do podkreślania niektórych linijek i robienia notatek na marginesie.

,,Washington Post"

Rupert Sheldrake

Urodzony w 1942 r. w Newark-on-Trent, brytyjski biolog - jeden z najbardziej innowacyjnych naukowców naszych czasów. Twórca teorii pola morfogenetycznego i rezonansu morficznego. Był adiunktem Royal Society (Towarzystwa Królewskiego) oraz dyrektorem do spraw dydaktycznych Wydziału Chemii i Biologii Komórkowej w Clare College, Cambridge University w Anglii. Autor i współautor książek przełożonych na osiem języków. Obecnie mieszka w Londynie.

Oficjalna strona Ruperta Sheldrake'a: www.sheldrake.org

Rupert Sheldrake jest autorem ponad 80 prac naukowych i 10 książek. Studiował w Cambridge University, gdzie obronił doktorat z biochemii oraz w Harvard University, gdzie studiował filozofię i historię nauki. Zdobywca licznych stypendiów, pracownik naukowy. Na Wydziale Biochemii w Cambridge prowadził badania nad rozwojem roślin oraz starzeniem się komórek; razem z Philipem Ruberym odkrył mechanizm transportu auksyn (hormonów roślinnych). W okresie 1968-1969 badał rozwój flory lasu deszczowego na Wydziale Botaniki Uniwersytetu Malajów w Kuala Lumpur. W latach 1974-1985 pracował jako fizjolog w instytucie rolniczym w Hajdarabadzie (Indie), gdzie pomógł opracować system uprawy, stosowany dziś szeroko przez tamtejszych chłopów.

Przez półtora roku mieszkał w aśramie benedyktyna o. Bedego Griffithsa (1906-1993) w stanie Tamil Nadu, tam też napisał swą pierwszą książkę Nowa biologia, w której pojawiła się koncepcja rezonansu morficznego. John Maddox (1925-2009) – redaktor magazynu Nature stwierdził w recenzji z 1981 r., że to książka, którą powinno się spalić.

W latach 2005-2010 dr Sheldrake kierował Projektem Perrott-Warrick przyznającym fundusze na badania nad zjawiskami z zakresu parapsychologii. Współpracuje także z Institute of Noetic Sciences – założoną przez byłego astronautę Edgara Mitchella instytucją badawczą zajmującą się m.in. zjawiskami z pogranicza. Przeprowadził kilka eksperymentów nad zdolnościami parapsychicznymi ludzi (np. tzw. wyczuwaniem spojrzenia innych) i zwierząt (np. ich zdolnością przewidywania ludzkich zachowań i stanów emocjonalnych). Jego koncepcje pola i rezonansu morficznego nie są akceptowane przez naukę głównego nurtu.